Mintaka's weg
-
- Berichten: 21
- Lid geworden op: 12-09-2014 20:54
Moeilijk hoor
Ik hoop dat je een weg kunt vinden die voor jou prettig aanvoelt.
Ik snap dat je veel moeite hebt met de volledige anonimiteit. Ik zou dat ook alles behalve prettig vinden.
Ik weet niet hoe ik het zou doen als anonimiteit de enige optie was geweest...
Dat zal voor het kind inderdaad heel moeilijk kunnen zijn, aan de andere kant kan het ook reuze meevallen. Zal helemaal aan het karakter/de instelling van het kind liggen denk ik?
Ik wens je veel succes en sterkte toe bij welke keuze je ook maakt.
Ik hoop dat je een weg kunt vinden die voor jou prettig aanvoelt.
Ik snap dat je veel moeite hebt met de volledige anonimiteit. Ik zou dat ook alles behalve prettig vinden.
Ik weet niet hoe ik het zou doen als anonimiteit de enige optie was geweest...
Dat zal voor het kind inderdaad heel moeilijk kunnen zijn, aan de andere kant kan het ook reuze meevallen. Zal helemaal aan het karakter/de instelling van het kind liggen denk ik?
Ik wens je veel succes en sterkte toe bij welke keuze je ook maakt.
-
- Berichten: 175
- Lid geworden op: 05-06-2014 14:22
-
- Berichten: 715
- Lid geworden op: 03-10-2013 11:25
Meid, wat een stress... Goed dat je even pas op de plaats maakt en ik denk ook dat het goed is om met iemand te gaan praten over jouw gevoel.
Ik dacht ook nog; als je nu niet via een kliniek of ziekenhuis zwanger probeert te worden, maar via Z.I., dan moet het toch wel mogelijk zijn om een bekende donor te kiezen?
Wat betreft de menstruatie nog geen 14 dagen na de IUI, dat is niet vreemd hoor. Heb je ook voordat je begon proeftesten gedaan? Die luteale fase (periode tussen eisprong en menstruatie) van 14 dagen is maar een gemiddelde. Veel vrouwen hebben een kortere (of langere) luteale fase. Bij mij is ie bijvoorbeeld doorgaans 12 dagen. Standaard.
Sterkte met alles, meis. Probeer vooral rust te vinden voor jezelf.
Ik dacht ook nog; als je nu niet via een kliniek of ziekenhuis zwanger probeert te worden, maar via Z.I., dan moet het toch wel mogelijk zijn om een bekende donor te kiezen?
Wat betreft de menstruatie nog geen 14 dagen na de IUI, dat is niet vreemd hoor. Heb je ook voordat je begon proeftesten gedaan? Die luteale fase (periode tussen eisprong en menstruatie) van 14 dagen is maar een gemiddelde. Veel vrouwen hebben een kortere (of langere) luteale fase. Bij mij is ie bijvoorbeeld doorgaans 12 dagen. Standaard.
Sterkte met alles, meis. Probeer vooral rust te vinden voor jezelf.
-
- Berichten: 275
- Lid geworden op: 02-06-2013 13:03
Dank jullie wel voor de lieve reacties.
Het is een heel verwarrende periode voor mij.
Ik weet niet in hoeverre ik hier destijds heb gezegd dat ik afgebouwd en gestopt was met het nemen van antidepressiva om zwanger te kunnen worden. Helaas behoor ik blijkbaar tot de groep mensen die uit zichzelf te weinig serotonine aanmaken en dus loopt het in mijn hersenen dan niet goed, als ik die medicatie niet neem. Huisarts vergelijkt het met diabetici die ook medicatie nodig hebben omdat ze hun insuline zelf niet voldoende aanmaken.
Deze emotioneel belastende periode van de eerste IUI heeft voor mij gemaakt dat al het vechten van de laatste maanden om emotioneel overeind te blijven niet meer lukt.
Ik had het zo graag anders gewild Ben er echt wel triest over.
Ben sinds gisteren op sterk aandringen van mijn huisarts opnieuw met antidepressiva ben begonnen. Dat is voor mij een heel moeilijke stap, maar ik vrees dat ik op dit moment geen andere keuze heb. Het moeilijke eraan is vooral dat dit een hypotheek stelt op de mogelijkheid om zwanger te worden, omdat deze medicatie toch wel erg schadelijk is voor een ongeboren of pasgeboren kind...
Mijn huisarts zegt dat ik eerst moet zorgen dat ik zelf weer gelukkiger word en beter in mijn vel zit, vooraleer verdere stappen te ondernemen naar een kindje. Ze heeft daar wel gelijk in, maar ik vind het zo jammer allemaal...
Het is een heel verwarrende periode voor mij.
Ik weet niet in hoeverre ik hier destijds heb gezegd dat ik afgebouwd en gestopt was met het nemen van antidepressiva om zwanger te kunnen worden. Helaas behoor ik blijkbaar tot de groep mensen die uit zichzelf te weinig serotonine aanmaken en dus loopt het in mijn hersenen dan niet goed, als ik die medicatie niet neem. Huisarts vergelijkt het met diabetici die ook medicatie nodig hebben omdat ze hun insuline zelf niet voldoende aanmaken.
Deze emotioneel belastende periode van de eerste IUI heeft voor mij gemaakt dat al het vechten van de laatste maanden om emotioneel overeind te blijven niet meer lukt.
Ik had het zo graag anders gewild Ben er echt wel triest over.
Ben sinds gisteren op sterk aandringen van mijn huisarts opnieuw met antidepressiva ben begonnen. Dat is voor mij een heel moeilijke stap, maar ik vrees dat ik op dit moment geen andere keuze heb. Het moeilijke eraan is vooral dat dit een hypotheek stelt op de mogelijkheid om zwanger te worden, omdat deze medicatie toch wel erg schadelijk is voor een ongeboren of pasgeboren kind...
Mijn huisarts zegt dat ik eerst moet zorgen dat ik zelf weer gelukkiger word en beter in mijn vel zit, vooraleer verdere stappen te ondernemen naar een kindje. Ze heeft daar wel gelijk in, maar ik vind het zo jammer allemaal...
-
- Site Admin
- Berichten: 3321
- Lid geworden op: 13-10-2008 13:53
Wat een moeilijke dingen zeg. Ik begrijp wel dat je huisarts dit zegt maar ga ook op je eigen gevoel af he. Ben je ook op zoek naar iemand om mee te praten? Misschien kan dat je ook steunen en helpen in je beslissing over een kindje.
Ik heb ook AD geslikt tot een jaar voordat ik mocht beginnen. Ik mocht ook niet eerder beginnen als dat ik afgebouwd was. Maar ik weet dat mijn schoonzusje wel zwanger mocht worden met AD ?? Maar dat ligt mss aan welk soort je hebt.
Heel veel sterkte meid !!
Ik heb ook AD geslikt tot een jaar voordat ik mocht beginnen. Ik mocht ook niet eerder beginnen als dat ik afgebouwd was. Maar ik weet dat mijn schoonzusje wel zwanger mocht worden met AD ?? Maar dat ligt mss aan welk soort je hebt.
Heel veel sterkte meid !!